คือผมเป็นเด็กมัธยมครับ เรื่อง BB ไม่ต้องพูดถึงผมชอบมากครับ เวลาได้ยินเสียงเบิ้ลต้องมองหาต้นตอของเสียงครับ และจะสังเกตุว่าเป็นรุ่นอะไร ยี่ห้ออะไร
เข้าเรื่องดีกว่า พอดีผมอยากได้ BB ซักคันครับ ผมจึงขอพ่อซื้อ พ่อผมก็มีข้อตกลงว่า ผมต้องทำเกรดเฉลี่ยให้ได้ 3.00+ และไม่ตกซักวิชาเดียว ตอนนั้นเป็นช่วง ม.5 เทอม1ครับ ผมตั้งใจเรียนเป็นพิเศษ ตอนสอบอ่านหนังสือ พอถึงวันประกาศผลสอบ ผมได้ 3.34 ครับ ดีใจมากครับ ผมจึงถ่ายรูปส่งให้พ่อกับแม่ดูครับ พ่อแม่ก็ดีใจที่เห็นผมตั้งใจเรียน แล้วก็มาถึงเรื่อง BB ที่ผมคุยกับพ่อไว้ครับ พ่อผมบอกว่าช่วงนี้ ไม่ค่อยจะเงินหมุน มีคนยืมเงินไปต้องรอก่อน ช่วงนั้นเป็นช่วงเดือน ต.ค. พ่อบอกว่าเค้าจะคืนเงินให้พ่อ ตอนเดือน มี.ค. ปีนี้แหละครับ ผมก็รอครับ ระหว่างที่รอ ผมก็ขอให้ผมพาไปที่ ศูนย์ BB เพื่อดูรถและราคาครับ ผมก็เลือกรถเอาไว้แล้ว ตอนนั้นแม่ผมไปด้วยไม่ค่อยให้ผมขี่ เท่าไหร กลัวอันตราย แต่ผมก็บอกไม่เป็นไร ผมไม่ขับเร็ว หลังจากวันนั้น ประมาณ 3-4 วัน พ่อผมก็โทรมาบอกว่าเรื่องรถไม่ต้องเป็นห่วง พ่อจะซื้อให้โดยที่ไม่ให้แม่รู้ เพราะถ้ารู้ก็คงจะไม่ให้ซื้อแน่ๆ ผมก็ตกลงตามที่พ่อบอก ก็รอเวลามาตลอด จนมาถึงวันที่ผมผิดหวังและเสียใจมากวันนึง เมื่อวานผมได้ไปนั่งกินข้าวกับพ่อแม่คุยกันเรื่อยเปื่อย จนมาถึงเรื่องซื้อรถ พ่อผมก็บอกว่า เงินที่เค้าคืนมาอ่ะ ต้องเอาไปผ่อนธนาคาร เหลือไว้ให้ผมแค่ พอที่จะซื้อ MSX ได้คันนึง ผมได้ยินแบบนั้น ผมก็เสียใจและสงสัยมากว่า ที่ผ่านมาจะมาบอกผมทำไมว่าจะซื้อ BB ให้ แต่กลับเลือกรถไว้ให้แล้ว ซึ่งไม่ได้ถามผมเลยว่าผมชอบหรือเปล่า ผมรู้ครับว่าผมเอาแต่ใจ แต่ผมก็ทำตามข้อตกลงน่ะครับ ไม่ใช่อยู่ๆผมก็มาขอซื้อรถ ถ้าจะบอกว่าพ่อแม่ผมเป็นห่วงไม่อยากให้ขับ แล้วทำไมถึงไม่บอกผมตั้งแต่ทีแรกที่ผมขอ ทำไมต้องรอให้ถึงเวลาแล้วมาบอก แล้วที่ผ่านมาคืออะไร ที่ผมทำไปไม่มีค่าเลยใช่ไหม
สิ่งที่ได้กลับมามันไม่ใช่สิ่งผมคิดไว้ แค่นี้แหละครับที่ผมอยากบอก ถ้ามีคนมาบอกว่าอันตราย ขับแล้วตายมาเยอะ ผมขอบอกเลยว่าให้ตายผมก็จะขับถ้าผมจะตายจริงๆผมก็ขอให้ตายกับสิ่งที่ผมรักครับ.
ขอบคุณที่อ่านจนจบนะครับ เล่าไม่เก่งต้องขออภัยครับ.
ว่าด้วยเรื่อง BB
เข้าเรื่องดีกว่า พอดีผมอยากได้ BB ซักคันครับ ผมจึงขอพ่อซื้อ พ่อผมก็มีข้อตกลงว่า ผมต้องทำเกรดเฉลี่ยให้ได้ 3.00+ และไม่ตกซักวิชาเดียว ตอนนั้นเป็นช่วง ม.5 เทอม1ครับ ผมตั้งใจเรียนเป็นพิเศษ ตอนสอบอ่านหนังสือ พอถึงวันประกาศผลสอบ ผมได้ 3.34 ครับ ดีใจมากครับ ผมจึงถ่ายรูปส่งให้พ่อกับแม่ดูครับ พ่อแม่ก็ดีใจที่เห็นผมตั้งใจเรียน แล้วก็มาถึงเรื่อง BB ที่ผมคุยกับพ่อไว้ครับ พ่อผมบอกว่าช่วงนี้ ไม่ค่อยจะเงินหมุน มีคนยืมเงินไปต้องรอก่อน ช่วงนั้นเป็นช่วงเดือน ต.ค. พ่อบอกว่าเค้าจะคืนเงินให้พ่อ ตอนเดือน มี.ค. ปีนี้แหละครับ ผมก็รอครับ ระหว่างที่รอ ผมก็ขอให้ผมพาไปที่ ศูนย์ BB เพื่อดูรถและราคาครับ ผมก็เลือกรถเอาไว้แล้ว ตอนนั้นแม่ผมไปด้วยไม่ค่อยให้ผมขี่ เท่าไหร กลัวอันตราย แต่ผมก็บอกไม่เป็นไร ผมไม่ขับเร็ว หลังจากวันนั้น ประมาณ 3-4 วัน พ่อผมก็โทรมาบอกว่าเรื่องรถไม่ต้องเป็นห่วง พ่อจะซื้อให้โดยที่ไม่ให้แม่รู้ เพราะถ้ารู้ก็คงจะไม่ให้ซื้อแน่ๆ ผมก็ตกลงตามที่พ่อบอก ก็รอเวลามาตลอด จนมาถึงวันที่ผมผิดหวังและเสียใจมากวันนึง เมื่อวานผมได้ไปนั่งกินข้าวกับพ่อแม่คุยกันเรื่อยเปื่อย จนมาถึงเรื่องซื้อรถ พ่อผมก็บอกว่า เงินที่เค้าคืนมาอ่ะ ต้องเอาไปผ่อนธนาคาร เหลือไว้ให้ผมแค่ พอที่จะซื้อ MSX ได้คันนึง ผมได้ยินแบบนั้น ผมก็เสียใจและสงสัยมากว่า ที่ผ่านมาจะมาบอกผมทำไมว่าจะซื้อ BB ให้ แต่กลับเลือกรถไว้ให้แล้ว ซึ่งไม่ได้ถามผมเลยว่าผมชอบหรือเปล่า ผมรู้ครับว่าผมเอาแต่ใจ แต่ผมก็ทำตามข้อตกลงน่ะครับ ไม่ใช่อยู่ๆผมก็มาขอซื้อรถ ถ้าจะบอกว่าพ่อแม่ผมเป็นห่วงไม่อยากให้ขับ แล้วทำไมถึงไม่บอกผมตั้งแต่ทีแรกที่ผมขอ ทำไมต้องรอให้ถึงเวลาแล้วมาบอก แล้วที่ผ่านมาคืออะไร ที่ผมทำไปไม่มีค่าเลยใช่ไหม
สิ่งที่ได้กลับมามันไม่ใช่สิ่งผมคิดไว้ แค่นี้แหละครับที่ผมอยากบอก ถ้ามีคนมาบอกว่าอันตราย ขับแล้วตายมาเยอะ ผมขอบอกเลยว่าให้ตายผมก็จะขับถ้าผมจะตายจริงๆผมก็ขอให้ตายกับสิ่งที่ผมรักครับ.
ขอบคุณที่อ่านจนจบนะครับ เล่าไม่เก่งต้องขออภัยครับ.